از پارسال یک سری ابتکارهای مختلفی روی اینترنت پیش نهاد شده، میخ و سیم برای زمین زدن موتورسیکلتی ها تا نارنجک های دودزا و کوکتل مولوتوف های مختلف و روش های دفاع شخصی. من هم فکر می کنم که اینا خوبه اما برام جای شگفتیه که چرا برخی ابزارهای خیلی خیلی کارآ تر و قوی تر معرفی نمی شن. این جا فعلا فقط اولی رو می نویسم که اگر ازش واقعن استفاده بشه، هم نیروی سرکوب خنثی می شود و هم آدم های قدرت پرست تاثیرشون کم رنگ می شود
ابزار اول نامش گروه مقاومت هستش. نام های دیگه ای هم داره: انجمن محل، حلقه، هسته، کمیته هماهنگی سر کار یا محله، هسته اولیه اتحادیه کارگران یا معلمان یا دانش آموزان اینجا و آن جا. این ابزار قوی ترین سلاحی ست که تاکنون ابداع شده است و در همه جای دنیا بدون استثنا جواب داده.
اما طرز ساخت:
۱. با افرادی که می شناسید و بهشون اعتماد دارید یک گروه سه یا پنج نفره درست می کنید. سعی کنین گروه بزرگ تر نباشد. افراد گروه بسیار را حت تر از پیدا کردن پتاسیم و هلیم و دیگر چیزهای شیمیایی مطروحه تو باقی وسایل هست. سرکار، تو محله، اعضای فامیل، همکلاسی ها یا هم مدرسه ای ها.حتی تو تئاهرات وقتی نگاهتون تلاقی می کنه با یکی دیگر و درد مشترک را باز می یابید. اینا همه اش مجانی هست چون کالا نیستند، اما اما کمیاب و باارزشند.
۲. حالا مهم ترین و حساس ترین چیز نحوه ی آماده کردن خمیره ی این قوی ترین ابزارها است. اینجا کار کمی دشوارتر می شه چون چندتا کار را باید با هم بکنید. به ترتیب زیر:
الف. اگر نه آمریکا بهشته و اگر انقلاب ۵۷ هم خیلی از آدم ها اومدند بیرون که حقشون را از یک ظالم دیگر بگیرند و اگر هم این ایدئولوژی های شیک و پیک که این سی سال تو خفقان به خورد ملت داده شده یک جای کارشون لنگه، پس اول از همه باید حسابی مجهز بشید. به چی؟ به دانش. اولین دانشی که بهش نیاز دارین دم دستتون هست. زندگی خودتون، چرا از دست این رژیم و این نظم و این جامعه جان به لبتون رسیده؟ با هم بحث کنین واقعا آزادی چیه. میشه آزادی برای بعضی ها که به دین یا مرام خاصی باور دارن باشه و نه برای همه ایرانی ها. میشه یک کسی از بچگی تو محرومیت رشد کنه و در بزرگ سالی آدم حق طلب و آزاده ای بشه که همدردی الویت اولشه؟ خودتون بگردین بعد ببینید تو اینترنت، تو کتابخونه عموتون یا تو کتابفروشی ها چی پیدا می کنین. فهرست کتاب خوب خواستین، تو دیدگاه بنویسی. اما از انقلاب ها و مبارزه های ایرانیان و ملت های دیگر می شود خیلی چیزها یاد گرفت.
چندتا توصیه تا دود کار تو چشم خودتون نرود. باز باشید و حرف حساب را بپذیرید هر کی بخواد بگه. نخوانده فکر نکنید همه چیز را می دانید. همه چیز را همگان دانند. حوصله بخرج بدین و با تک خطی های فیس بوکی و نگاه کردن بی بی سی و صدای امریکا کلک کار را نکنید، بیچاره می شیم. مقاله و بعد کتاب بخوانید. بعدش همه ی این دروغ هایی که این دستگاه حاکمه تو این دو سه دهه گفته را بریزید تو جوی آب. مثلا جنگ با عراق پس از بازپس گیری آبادان بی خود بود و بیچاره مان کرد. ایران تو این سی سال عقب افتاده شده، باید دوباره ساختش. و تو ایران، که تنها چندتا محله تو تهران نیست، بلکه همه تهران و همه ایران است، فقر و تبعیض وحشتناک است و...
ب. اخبار رو دنبال کنین. بین خودتون حلاجی کنین کی چی میگه و چرا میگه. این شهر مال شماست، مال همه است پس سیاست هم به همه ربط داره، وگرنه بخواهید نخواهید بهتون ربط پیدا می کنه. توی شهر آدما واقعیت هاشون و منافعشون همیشه یکی نیست. اگر شما بازاری باشی، سواد هم درس حسابی نداشته باشی عقده ای هم باشی و چشم نداشته باشی جوان های مدرن را ببینی، از فرهنگ و هنر پیشرو هم چیزی سرت نشود، اسلامی هم شده باشی پول رو هم بپرستی، انوقت می شی موتلفه و به یک چیزایی مثل ذوب شدن و تجاوز به عنف و ناموس دیگران باور داری، البته اسمش را می گذاری مکتب ناب اسلام ولایی. این اسلام ناب ولایی برات پر خیر و برکت هستش. باید پس حلاجی کرد کدوم گفته به کار و آینده شما ربط واقعی داره و کدامش حرف های قشنگ اما کمی مبهم و دوپهلوست.
پ. کار بعدی اینه که پس از یه مدت بحث و مطالعه و تحلیل، یک تقسیم کار هم می کنید. یکی می شه مسئول اینترنت و پیغام گذاشتن و امنیت کار روی اینترنت، یکی می شه مسئول هر کار دیگه ای که می خواین بسته به نوع استفاده از این ابزار.
۳. طرز استفاده: اولین کاری که می تونید همونایی ست که بالا نوشته شده است. رمز این ابزار در اینه که اصلا ابزار نیست بلکه خودش هم ابزار و هم هدفه.
گروه می تونه کار تبلیغی، تهییجی و تشکل ساز انجام بده.
ابتدایی ترین کارها اینست که اعلامیه پخش کنین، پیام تون رو ببرین بین مردم، خودتون دوبرگی شبنامه درست کنید از لای در سرش بدین تو خونه ی در و همسایه، از بالای بام یا طبقه بالای ساختمون بریزین رو پیاده رو. سی دی بزنید پخش کنید بین افراد معتمد.
دومین کاری که می تونین بکنین اینه که شعارنویسی کنین، هر شعاری که فکر می کنین درسته.
دقت کنید که برای این دوکار و هر کار دیگری اول محیط تون رو خوب شناسایی کنین، خبرچین و گشت پلیس رو بپایین.
دقت کنین که گروه تون را مخفی نگاه دارید. هرگز تو اینترنت به نام گروه تون چیزی ننویسین. اگر کاری کردید گزارش بدین تو اینترنت اما به نام گروه خاصی نه، فردی یا مبهم و جزییات محل و زمان را هم ننویسین.
باز کارهای دیگری که می شه کرد، هدایت تظاهرات هستش، نذارین نیروهای نفوذی مردم را علکی بترسونن، یا مسیرشون را منحرف کنند. اما بهتره که زیاد در درگیری ها مستقیم فعال نباشین، این ابزار را نباید راحت از دست داد.
گروه تون که کمی در چارشنبه سوری تجربه پیدا کرد باهاش می شه کارای دیگری هم کرد.
البته تا اینجا را که خواندید میگید که همه ی اینا رو می دونستید اما دانستن با تجربه واقعی و عملی زمین تا آسمان فرق می کند. کار دسته جمعی نگرش و بینش تون را نسبت به خودتون، به جامعه و به رسانه ها عوض می کند. یک انسان که به یک انسان دیگر اعتماد می کند، انسان کامل و مستقلی می شود.
ویدئوش را شما خواهید گذاشت!
ابزار اول نامش گروه مقاومت هستش. نام های دیگه ای هم داره: انجمن محل، حلقه، هسته، کمیته هماهنگی سر کار یا محله، هسته اولیه اتحادیه کارگران یا معلمان یا دانش آموزان اینجا و آن جا. این ابزار قوی ترین سلاحی ست که تاکنون ابداع شده است و در همه جای دنیا بدون استثنا جواب داده.
اما طرز ساخت:
۱. با افرادی که می شناسید و بهشون اعتماد دارید یک گروه سه یا پنج نفره درست می کنید. سعی کنین گروه بزرگ تر نباشد. افراد گروه بسیار را حت تر از پیدا کردن پتاسیم و هلیم و دیگر چیزهای شیمیایی مطروحه تو باقی وسایل هست. سرکار، تو محله، اعضای فامیل، همکلاسی ها یا هم مدرسه ای ها.حتی تو تئاهرات وقتی نگاهتون تلاقی می کنه با یکی دیگر و درد مشترک را باز می یابید. اینا همه اش مجانی هست چون کالا نیستند، اما اما کمیاب و باارزشند.
۲. حالا مهم ترین و حساس ترین چیز نحوه ی آماده کردن خمیره ی این قوی ترین ابزارها است. اینجا کار کمی دشوارتر می شه چون چندتا کار را باید با هم بکنید. به ترتیب زیر:
الف. اگر نه آمریکا بهشته و اگر انقلاب ۵۷ هم خیلی از آدم ها اومدند بیرون که حقشون را از یک ظالم دیگر بگیرند و اگر هم این ایدئولوژی های شیک و پیک که این سی سال تو خفقان به خورد ملت داده شده یک جای کارشون لنگه، پس اول از همه باید حسابی مجهز بشید. به چی؟ به دانش. اولین دانشی که بهش نیاز دارین دم دستتون هست. زندگی خودتون، چرا از دست این رژیم و این نظم و این جامعه جان به لبتون رسیده؟ با هم بحث کنین واقعا آزادی چیه. میشه آزادی برای بعضی ها که به دین یا مرام خاصی باور دارن باشه و نه برای همه ایرانی ها. میشه یک کسی از بچگی تو محرومیت رشد کنه و در بزرگ سالی آدم حق طلب و آزاده ای بشه که همدردی الویت اولشه؟ خودتون بگردین بعد ببینید تو اینترنت، تو کتابخونه عموتون یا تو کتابفروشی ها چی پیدا می کنین. فهرست کتاب خوب خواستین، تو دیدگاه بنویسی. اما از انقلاب ها و مبارزه های ایرانیان و ملت های دیگر می شود خیلی چیزها یاد گرفت.
چندتا توصیه تا دود کار تو چشم خودتون نرود. باز باشید و حرف حساب را بپذیرید هر کی بخواد بگه. نخوانده فکر نکنید همه چیز را می دانید. همه چیز را همگان دانند. حوصله بخرج بدین و با تک خطی های فیس بوکی و نگاه کردن بی بی سی و صدای امریکا کلک کار را نکنید، بیچاره می شیم. مقاله و بعد کتاب بخوانید. بعدش همه ی این دروغ هایی که این دستگاه حاکمه تو این دو سه دهه گفته را بریزید تو جوی آب. مثلا جنگ با عراق پس از بازپس گیری آبادان بی خود بود و بیچاره مان کرد. ایران تو این سی سال عقب افتاده شده، باید دوباره ساختش. و تو ایران، که تنها چندتا محله تو تهران نیست، بلکه همه تهران و همه ایران است، فقر و تبعیض وحشتناک است و...
ب. اخبار رو دنبال کنین. بین خودتون حلاجی کنین کی چی میگه و چرا میگه. این شهر مال شماست، مال همه است پس سیاست هم به همه ربط داره، وگرنه بخواهید نخواهید بهتون ربط پیدا می کنه. توی شهر آدما واقعیت هاشون و منافعشون همیشه یکی نیست. اگر شما بازاری باشی، سواد هم درس حسابی نداشته باشی عقده ای هم باشی و چشم نداشته باشی جوان های مدرن را ببینی، از فرهنگ و هنر پیشرو هم چیزی سرت نشود، اسلامی هم شده باشی پول رو هم بپرستی، انوقت می شی موتلفه و به یک چیزایی مثل ذوب شدن و تجاوز به عنف و ناموس دیگران باور داری، البته اسمش را می گذاری مکتب ناب اسلام ولایی. این اسلام ناب ولایی برات پر خیر و برکت هستش. باید پس حلاجی کرد کدوم گفته به کار و آینده شما ربط واقعی داره و کدامش حرف های قشنگ اما کمی مبهم و دوپهلوست.
پ. کار بعدی اینه که پس از یه مدت بحث و مطالعه و تحلیل، یک تقسیم کار هم می کنید. یکی می شه مسئول اینترنت و پیغام گذاشتن و امنیت کار روی اینترنت، یکی می شه مسئول هر کار دیگه ای که می خواین بسته به نوع استفاده از این ابزار.
۳. طرز استفاده: اولین کاری که می تونید همونایی ست که بالا نوشته شده است. رمز این ابزار در اینه که اصلا ابزار نیست بلکه خودش هم ابزار و هم هدفه.
گروه می تونه کار تبلیغی، تهییجی و تشکل ساز انجام بده.
ابتدایی ترین کارها اینست که اعلامیه پخش کنین، پیام تون رو ببرین بین مردم، خودتون دوبرگی شبنامه درست کنید از لای در سرش بدین تو خونه ی در و همسایه، از بالای بام یا طبقه بالای ساختمون بریزین رو پیاده رو. سی دی بزنید پخش کنید بین افراد معتمد.
دومین کاری که می تونین بکنین اینه که شعارنویسی کنین، هر شعاری که فکر می کنین درسته.
دقت کنید که برای این دوکار و هر کار دیگری اول محیط تون رو خوب شناسایی کنین، خبرچین و گشت پلیس رو بپایین.
دقت کنین که گروه تون را مخفی نگاه دارید. هرگز تو اینترنت به نام گروه تون چیزی ننویسین. اگر کاری کردید گزارش بدین تو اینترنت اما به نام گروه خاصی نه، فردی یا مبهم و جزییات محل و زمان را هم ننویسین.
باز کارهای دیگری که می شه کرد، هدایت تظاهرات هستش، نذارین نیروهای نفوذی مردم را علکی بترسونن، یا مسیرشون را منحرف کنند. اما بهتره که زیاد در درگیری ها مستقیم فعال نباشین، این ابزار را نباید راحت از دست داد.
گروه تون که کمی در چارشنبه سوری تجربه پیدا کرد باهاش می شه کارای دیگری هم کرد.
البته تا اینجا را که خواندید میگید که همه ی اینا رو می دونستید اما دانستن با تجربه واقعی و عملی زمین تا آسمان فرق می کند. کار دسته جمعی نگرش و بینش تون را نسبت به خودتون، به جامعه و به رسانه ها عوض می کند. یک انسان که به یک انسان دیگر اعتماد می کند، انسان کامل و مستقلی می شود.
ویدئوش را شما خواهید گذاشت!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر